СТОЛІНСКІ РАЁННЫ ВЫКАНАЎЧЫ КАМІТЭТ

СТОЛІНСКІ РАЁННЫ ВЫКАНАЎЧЫ КАМІТЭТ
burger
Галоўная // РАЁН // Героі Сацыялістычнай працы

Героі Сацыялістычнай працы

Шыкунец Вольга Сільвестраўна-Герой Сацыялістычнай Працы.

Шыкунец Вольга Сільвестраўна нарадзілася 21.04.1937 года ў В.Беражное, Столінскага раёна ў сям'і сялян. Акрамя Вольгі ў сям'і Сільвестра Андрэевіча і Матроны Андрэеўны Цур было яшчэ сямёра дзяцей.


У гады Вялікай Айчыннай вайны два яе браты Алесь і Леанід загінулі на фронце. Не вярнуўся з вайны і бацька. З сямігадовага ўзросту Вольга Сільвестраўна аказвала дапамогу маці ў вядзенні гаспадаркі, якой прыйшлося рабіць і мужчынскую і жаночую працу. Сястра Раіса была вывезена на працы ў Германію.

Вольга вельмі любіла вучыцца, аднак цяжкі пасляваенны час не дало такой магчымасці. Вельмі рана скончылася яе дзяцінства. Скончыўшы 5 класаў Вольга пайшла працаваць у калгас, каб пракарміць сям'ю, на той час ёй было 13 гадоў. Не па ўзросце Вольга была адказнай, даводзіла пачатае да канца. У 16 гадоў яна атрымала першае прызванне сваёй працы-бронзавы медаль Усесаюзнай сельскагаспадарчай выставы. Выйшла замуж за Аляксандра Шыкунца. У 1957 годзе нарадзілася дачка Раіса, у 1958 годзе –Ніна, у 1962 годзе –сын Міхаіл.


З 1956 года працавала ў калгасе імя Леніна паляводам, з 1959 па 1961 год працавала даяркай, з 1962 года па 1991 год прапрацавала цялятніцай. Званне Героя Сацыялістычнай Працы прысвоена ў 1966 годзе за дасягненні ў павелічэнні прадукцыйнасці і нарыхтовак мяса, малака і іншай сельскагаспадарчай прадукцыі. Высокае званне дадало больш адказнасці за сваю працу.

Неаднаразова абіралася дэпутатам Брэсцкага абласнога, Столінскага раённага Савета дэпутатаў. Узнагароджана ордэнам Леніна, медалямі. Была пераможцам Сацыялістычнай Працы, абіралася дэлегатам ХХV з'езда КПСС.

На доме № 41 па вуліцы Савецкай у аграгарадку Лядзец, дзе пражывала Шыкунец Вольга Сільвестраўна ў 2012 годзе адкрыта мемарыяльная дошка.

У Лядзецкай сярэдняй школе на інфармацыйным стэндзе размешчана інфармацыя"Наша зорка: Герой Сацыялістычнай Працы Вольга Сільвестраўна Шыкунец".

Памерла 30.07.2000 года. Пахавана на могілках у аграгарадку Лядзец.

 

Кавалец Надзея Іванаўна, 1927 года нараджэння, Герой Сацыялістычнай Працы, Заслужаны настаўнік Беларускай ССР, Выдатнік народнай адукацыі.


Кавалец Надзея Іванаўна нарадзілася 20 мая 1927 года ў вёсцы Хільчыцы Жыткавіцкага раёна Гомельскай вобласці. У яе дзяцінстве была вайна, страшныя гады разрухі і пакут. Вайна скончылася і людзі вярнуліся да мірнага жыцця. Улетку 1947 года Надзея Бялко стала студэнткай Пінскага настаўніцкага інстытута. Пасля яго заканчэння ў 1949 годзе Надзея Іванаўна была накіравана настаўніцай у горад Давыд-Гарадок. У 1950 годзе яе перавялі настаўнікам рускай мовы і літаратуры ў Большемалешевскую сярэднюю школу. У 1961 годзе яна паступае на завочнае аддзяленне Брэсцкага педагагічнага інстытута ім. А. С. Пушкіна. Надзея Іванаўна Кавалец-настаўнік па прызванні. Любоў да дзяцей, веданне дзіцячай псіхалогіі, уменне бачыць у душы кожнага вучня зерне дабра, прыгажосці – гэта тое, што выклікае павагу да яе навакольных, і было адзначана высокімі дзяржаўнымі ўзнагародамі. За заслугі ў педагагічнай працы і выхаванні навучэнцаў Кавалец Н.і. у 1976 годзе ўзнагароджана ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга, у 1978 годзе - ордэнам Леніна. У 1978 годзе, будучы дэлегатам Усесаюзнага з'езда настаўнікаў, Кавалец Надзея Іванаўна атрымала ў Крамлі Залатую Зорку Героя Сацыялістычнай Працы. Адзіны ў Рэспубліцы Герой Сацыялістычнай Працы-настаўнік. Яна дзялілася сваім багатым настаўніцкім досведам не толькі з калегамі Беларусі. Яе слухалі ў Маскве, Калінінградзе, Ташкенце. Кавалец Надзея Іванаўна выступала перад касманаўтамі ў Зорным гарадку. Надзея Іванаўна падрыхтавала дастойную змену яе справу ва ўстановах адукацыі працягваюць больш за 40 педагогаў. Дзеці і ўнукі Кавалец Н.і. таксама звязалі сваё жыццё з педагогікай. У цяперашні час Кавалец Н.і. пастаянна цікавіцца падзеямі, якія адбываюцца ў раёне і, у цэлым, у краіне падзеямі.


Маючы багаты педагагічны вопыт, і ў цяперашні час перадае яго маладым. Натхн

 



Колбік (Бакунец) Ніна Фёдараўна-Герой Сацыялістычнай Працы.
Колбік (Бакунец) Ніна Фёдараўна нарадзілася 3 студзеня 1945 года ў вёсцы Туры Столінскага раёна Брэсцкай вобласці.

Скончыла 7-гадовую школу і 14-гадовай дзяўчынкай прыйшла працаваць у мясцовы калгас «17 верасня» (чэрвень 1959г.). Спачатку Колбік н.Ф. працавала ў паляводстве, а ў 1961-1968 г.г. – цялятніцай і свінаркай. Працавала ад душы. Ужо ў 1962 годзе ёй быў прысуджаны пераходзячы чырвоны вымпел «лепшы жывёлавод вобласці». Па выніках працы калгасных жывёлаводаў за 1965 год Камсамолка Ніна Фёдараўна Бакунец атрымала ад кожнай замацаванай за ёй свінаматкі па 22 парася, што па тых часах было вельмі высокім паказчыкам. Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 22 сакавіка 1966 года свінарцы калгаса «17 верасня» Бакунец Н.Ф. першай у раёне прысвоена званне Героя Сацыялістычнай Працы. Гэтага звання Бакунец (Колбік) н.Ф. удастоена за дасягнутыя поспехі ў развіцці жывёлагадоўлі, павелічэнні вытворчасці і нарыхтовак мяса, малака і іншай сельскагаспадарчай прадукцыі. У 1966 годзе Колбік (Бакунец) н.Ф. яшчэ двойчы пабывала ў сталіцы: Ніна Бакунец была дэлегавана на VII з'езд кааператараў і на злёт моладзі, прысвечаны 25-годдзю разгрому фашыстаў пад Масквой.

З 1973 года да выхаду на пенсію Колбік Ніна Фёдараўна працавала малакапрыёмшчыцай у роднай гаспадарцы. Узнагароджана ордэнам Леніна (1966), у 1970 годзе - медалём «За доблесную працу» ў азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння У.і. Леніна.

У цяперашні час Колбік (Бакунец) Ніна Фёдараўна знаходзіцца на пенсіі, пражывае ў роднай вёсцы Туры. Выгадавала і выхавала з мужам трое дзяцей (два сыны і дачка), якія таксама пражываюць у вёсцы Туры.

Колбік Ніна Фёдараўна заўсёды прымае актыўны ўдзел у грамадскім жыцці роднай вёскі, сельскага Савета. Яе запрашаюць у школу, на сустрэчы з моладдзю, Ніна Фёдараўна з'яўляецца яркім прыкладам адказных адносін да даручанай справы, мэтанакіраванасці і патрыятызму.

 


Сядляр Міхаіл Васільевіч-Герой Сацыялістычнай Працы

Сядляр Міхаіл Васільевіч нарадзіўся 13 кастрычніка 1920 года ў д.Рэмель. З першых дзён вайны быў членам падпольнай арганізацыі. Пасля вызвалення Століншчыны Міхаіл сядляр выконваў даручэнні Давыд-Гарадоцкага ваенкамата і адначасова вучыўся на ваенрука. У кастрычніку 1944-га быў накіраваны на вучобу ў Маскоўскі аўтаполк, а вясной 1945 года атрымаў правы кіроўцы. На старэнькім Зіле служыў у складзе 3-га Беларускага фронту ў Прыбалтыцы. Прымаў удзел у складзе 222-й Чырванасцяжнай аўтабрыгады ў вайне з Японіяй. За прыкладныя выкананне баявых заданняў награжденмедалями» за адвагу «і»за баявыя паслугі".

Пасля дэмабілізацыі Міхаіл Васільевіч ажаніўся, пабудаваў дом, разам з жонкай выгадавалі сына і дваіх дачок. З 1948 года працуе ў калгасе «Запаветы Леніна» Столінскага раёна. Спачатку працаваў шафёрам, з 1957 г. – брыгадзір паляводчай брыгады, з 1969 г. – намеснік старшыні калгаса «Запаветы Леніна». У 1970-м завочна скончыў Пружанскі саўгас-тэхнікум па спецыяльнасці «аграномія». 1980-1986 гг. - старшыня прафкама калгаса. Тройчы быў удзельнікам ВДНГ у Маскве. Званне Героя Сацыялістычнай Працы прысвоена ў 1966 годзе за поспехі ў павелічэнні вытворчасці і нарыхтовак збожжавых і кармавых культур. З'яўляўся дэлегатам XXVI з'езда Камуністычнай партыі Беларусі (сакавік 1966) і XXIII з'езда КПСС (сакавік-красавік 1966). У 1969 годзе Міхаіл Васільевіч-дэлегат на III з'ездзе калгаснікаў Беларускай ССР. У чэрвені 1975 г.абіраецца дэпутатам Столінскага раённага Савета дэпутатаў працоўных. Узнагароджаны: ордэнам Вялікай Айчыннай вайны II ступені, медалямі» За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.«,» за перамогу над Японіяй«, ордэнам Леніна (1966), " за доблесную працу.у святкаванне 100-годдзя з дня нараджэння У.і. Леніна» (1970).

Памёр 04 лютага 2008 года, пахаваны ў роднай вёсцы.

Пра Міхаіла Васільевіча пісаў У кнізе "З глыбінкі Палесся" Леанід Раманенка (Пінск 2005), артыкул "Праз дзве вайны".

У Рамельскай сярэдняй школе з 2015 па 2018 год рэалізоўваўся інавацыйны праект «Укараненне мадэлі вуснагістарычных даследаванняў роднага краю як сродку развіцця сацыяльна-грамадзянскіх кампетэнцый навучэнцаў». У выніку праекта створаны дыск і ў матэрыялах па тэме «Гісторыя стварэння і развіцця калгаса «Запаветы Леніна з 1946 па 1992 год» ёсць інфармацыя аб Сядляры Міхаіле Васільевічу.

 



 

 

Янкоўскі Іван Дзмітрыевіч-Герой Сацыялістычнай Працы
Нарадзіўся 9 верасня 1924 год у сялянскай сям'і ў вёсцы Забаенье Лепельскага раёна Віцебскай вобласці. Удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне. Са снежня 1942 года быў партызанам атрада № 39 брыгады «Жалязняк». Пасля вайны займаў розныя гаспадарчыя і партыйныя пасады. У 1955 годзе быў прызначаны старшынёй калгаса «17 верасня» Давыд-Гарадоцкага раёна Брэсцкай вобласці і ў 1959 годзе — старшынёй калгаса «40 гадоў Кастрычніка» Столінскага раёна Брэсцкай вобласці.

У 1966 годзе яму было прысвоена званне Героя Сацыялістычнай Працы за поспехі, дасягнутыя ў павелічэнні вытворчасці бульбы, гародніны і садавіны ў сельскай гаспадарцы.

У 1981 годзе скончыў гродзенскі сельскагаспадарчы інстытут.

Абіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР 9-га склікання (1975-1980 гг.).

Узнагароджаны ордэнамі Леніна (1958 г., 1966 г.), Кастрычніцкай рэвалюцыі (1976 г.), «Знак Пашаны» (1973 г.), Айчыннай вайны I ступені (1985 г.)

Медалямі «За адвагу», «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг."

Двума Ганаровымі граматамі Вярхоўнага Савета БССР.

Памёр 26 сакавіка 2009 года.

 

 

ІНТЭРНЭТ РЭСУРСЫ

Карысныя спасылкі